Odmiana imienia Merkunia przez przypadki

Merkunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Merkunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Merkuni

Celownik
(komu? czemu?):Merkuni

Biernik
(kogo? co?):Merkunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Merkunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Merkuni

Wołacz
(hej!):Merkuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MerkuniaZa chwilę wróci Merkunia z lasu.
Dopiero do mnie dotarło, że Merkunia już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Merkunia.
Co robi Merkunia?
Mam na imię Merkunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MerkuniTymczasem zauważyłam wpis Merkuni kilka dni temu.
Rodzina Merkuni wyprowadziła się.
Dziadek Merkuni w tym czasie miał chorą rękę.
Muszę pochwalić pomysł Merkuni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Merkuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MerkuniRozalia z troską przyglądała się Merkuni.
Ten nie pozostał dłużny Merkuni.
Opowiedziałam Merkuni o przykrości która mnie spotkała.
Daję Merkuni, to co najlepsze we mnie.
Coś muszę Merkuni powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
MerkunięSpojrzałam na Merkunię w wymownym geście.
Spojrzał na Merkunię i uśmiechnął się.
Merkunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzała na Merkunię jeszcze raz.
Odprowadziłam Merkunię do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MerkuniąSprzątam pokój razem z Merkunią.
Rozmawiam z Merkunią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Merkunią.
Siedzieliśmy z Merkunią na ławce w parku.
Jadę z Merkunią na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MerkuniMyślę o Merkuni.
Przez chwilę pomyślałam o Merkuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Merkuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Merkuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Merkuni.

Wołacz:
(hej!)
MerkuniuDzień dobry Merkuniu!
Merkuniu! Uważaj!
Cześć Merkuniu!
Dobranoc Merkuniu!
Witaj Merkuniu!