Jak odmienić imię Merkunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Merkunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Merkunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Merkunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Merkuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Merkuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Merkunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Merkunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Merkuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Merkuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Merkunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Merkunia przez przypadki.