Odmiana imienia Medarda przez przypadki

Medarda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Medarda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Medardy

Celownik
(komu? czemu?):Medardzie

Biernik
(kogo? co?):Medardę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Medardą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Medardzie

Wołacz
(hej!):Medardo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MedardaMedarda chce pójść ze mną na dyskotekę.
Medarda nie umie śpiewać.
Medarda wraca do domu.
Jutro Medarda wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Medarda.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MedardyRozalia podeszła do Medardy.
Jestem mamą Medardy i jeszcze trojga innych dzieci.
Jadę do Medardy.
Póki co dodaję zdjęcia Medardy z wakacji.
Rodzina Medardy wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
MedardzieMam nadzieję, że Medardzie również się podoba.
Chciałam szybko pochwalić się Medardzie.
Ten nie pozostał dłużny Medardzie.
Przyglądam się Medardzie.
Zerwał jabłko i podał je Medardzie.

Biernik:
(kogo? co?)
MedardęSpotkałam Medardę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Medardę jak dopisuje kolejne literki.
Oszołomienie spadło teraz na Medardę i na moment odebrało mu wigor.
Postaram się namówić Medardę na spacer.
Widziałem dzisiaj Medardę z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MedardąTym razem korespondowałam z Medardą.
Siedzieliśmy z Medardą przy basenie.
Karolina miała się spotkać z Medardą przed szkołą.
Pracuję razem z Medardą.
Wymyśliłam z Medardą nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MedardziePrzy Medardzie zapomniałem o wszystkim.
Pamiętam o Medardzie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Medardzie.
Na pewno słyszałyście o Medardzie.
W powrotnej drodze myślał o Medardzie.

Wołacz:
(hej!)
MedardoGdzie jesteś Medardo!?
Medardo! Wróć do mnie!
Witaj Medardo!
Hej Medardo!
Medardo! Gdzie jesteś?