Odmiana imienia Medarunia przez przypadki

Medarunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Medarunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Medaruni

Celownik
(komu? czemu?):Medaruni

Biernik
(kogo? co?):Medarunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Medarunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Medaruni

Wołacz
(hej!):Medaruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MedaruniaGdzie jest Medarunia?
Medarunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Medarunia z lasu.
Medarunia ma katar i źle się czuje.
Medarunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MedaruniLampion z dyni zrobiony na prośbę Medaruni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Medaruni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Medaruni.
Jestem mamą Medaruni i jeszcze trojga innych dzieci.
Uroda Medaruni miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
MedaruniOczywiście każdy przyzna rację Medaruni.
Napisałem wiersz dzięki Medaruni.
Nie wiem, co powiedzieć Medaruni.
Dzięki Medaruni mamy kolejny artykuł po polsku.
Musiałam się zwierzyć Medaruni.

Biernik:
(kogo? co?)
MedarunięMedarunię zaczęło to nieco irytować.
Widziałem dzisiaj Medarunię z mojej klasy.
Patrzył na Medarunię z pełnym zgrozy podziwem.
Postaram się namówić Medarunię na spacer.
Spoglądam na Medarunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MedaruniąZginął w pojedynku z Medarunią.
Wymyśliłam z Medarunią nową zabawę.
Oboje z Medarunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję razem z Medarunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Medarunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MedaruniPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Medaruni.
A o Medaruni to i słowa rzec nie umiał.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Medaruni.
To jest pieśń o Medaruni.
Bardzo fajny blog o Medaruni.

Wołacz:
(hej!)
MedaruniuMedaruniu! Uważaj!
Dobranoc Medaruniu!
Witaj Medaruniu!
Dzień dobry Medaruniu!
Hej Medaruniu!