Odmiana imienia Martynunia przez przypadki

Martynunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Martynunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Martynuni

Celownik
(komu? czemu?):Martynuni

Biernik
(kogo? co?):Martynunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martynunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martynuni

Wołacz
(hej!):Martynuniu!

Przykłady deklinacji imienia Martynunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Martynunia

Autorem niniejszego tekstu jest Martynunia.
Martynunia tego nie widzi.
Na drugie imię mam Martynunia.
Dobrze, że Martynunia grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Martynunia już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Martynuni

Nie lubię Martynuni.
W sobotę są urodziny Martynuni.
Najbardziej polubiłam ojca Martynuni.
Póki co dodaję zdjęcia Martynuni z wakacji.
Tato Martynuni produkował abażury.

Celownik (komu? czemu?): Martynuni

Zaproponowałem Martynuni dwa tematy.
Ja na pewno przekaże swój procent Martynuni.
Tym razem nie damy Martynuni dojść do głosu.
Mam nadzieję, że Martynuni również się podoba.
Martynuni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik (kogo? co?): Martynunię

Poszłam dalej i wtedy poznałam Martynunię.
Pożegnali w końcu Martynunię i wyszli razem.
Obserwuję Martynunię bardzo uważnie.
Na Martynunię spłynęła niewymowna ulga.
Podchodzi, całuje Martynunię i idzie do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Martynunią

Pracuję z Martynunią.
Razem z Martynunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Jadę na wycieczkę razem z Martynunią.
Ja z Martynunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z Martynunią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Martynuni

Muszę Ci powiedzieć prawdę o Martynuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Martynuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Martynuni.
Pamiętajmy o Martynuni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Marzę o Martynuni.

Wołacz (hej!): Martynuniu

Martynuniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Martynuniu!
Hej Martynuniu!
Dobranoc Martynuniu!
Cześć Martynuniu!