Jak się pisze imię Martynunia? Piszemy o Martynuni czy o Martynunii?
Imię żeńskie Martynunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Martynunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Martynunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Martynuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Martynuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Martynunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Martynunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Martynuni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Martynuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Martynunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Martynunia przez przypadki.