Odmiana imienia Marlenia przez przypadki

Marlenia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marlenia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marleni

Celownik
(komu? czemu?):Marleni

Biernik
(kogo? co?):Marlenię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marlenią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marleni

Wołacz
(hej!):Marleniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarleniaCo robi Marlenia?
Marlenia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Marlenia.
Gdzie jest Marlenia?
Marlenia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarleniTato Marleni produkował abażury.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Marleni.
Wysyłam list do Marleni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Marleni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Marleni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarleniChciałam szybko pochwalić się Marleni.
Zostawiam Marleni karteczkę i już mnie nie ma.
Marleni wpadły w ucho słowa piosenki.
Słoik z kawą wyleciał Marleni z rąk.
Nie wiem, co powiedzieć Marleni.

Biernik:
(kogo? co?)
MarlenięŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Marlenię bardzo przyjaźnie.
Pożegnali w końcu Marlenię i wyszli razem.
W Marlenię nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Marlenię w wymownym geście.
Marlenię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarleniąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Marlenią.
Razem z Marlenią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Weekend spędzony z Marlenią był przesympatyczny.
Sprzątam pokój razem z Marlenią.
Zostaliśmy z Marlenią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarleniPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Marleni.
Dyskutuję o Marleni.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Marleni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Marleni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marleni.

Wołacz:
(hej!)
MarleniuMarleniu! Wróć do mnie!
Marleniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Marleniu!
Witaj Marleniu!
Dziękuję Marleniu za rozmowę!