Jak się odmienia przez przypadki imię Marlenia?
Imię żeńskie Marlenia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Marlenia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Marlenia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Marleni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Marleni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Marlenię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Marlenią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Marleni.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Marleniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marlenia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Marlenia.