Jak odmienić imię Marlenia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marlenia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Marlenia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marlenia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Marleni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Marleni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Marlenię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Marlenią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Marleni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Marleniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marlenia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Marlenia przez przypadki.