Odmiana imienia Marita przez przypadki

Marita imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marita

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marity

Celownik
(komu? czemu?):Maricie

Biernik
(kogo? co?):Maritę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maritą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maricie

Wołacz
(hej!):Marito!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MaritaDobrze, że Marita grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Marita umiera.
Ma na imię Marita.
Dziś Marita ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Marita z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarityTata Marity sam opatrzył mi nogę.
Na korytarzu blisko pokoju Marity stało kilka osób.
Rodzina Marity zginęła w wypadku samochodowym.
Tymczasem zauważyłam wpis Marity kilka dni temu.
Postanowiłam zadzwonić do Marity.

Celownik:
(komu? czemu?)
MaricieCo tej Maricie po głowie chodzi?
Coś muszę Maricie powiedzieć, stoi i czeka.
Daję Maricie, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Maricie.
Zostawiam Maricie karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
MaritęSpojrzałam na Maritę jak dopisuje kolejne literki.
Oszołomienie spadło teraz na Maritę i na moment odebrało mu wigor.
Patrzył na Maritę z pełnym zgrozy podziwem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Maritę.
Spojrzałam na Maritę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MaritąSiedzieliśmy z Maritą przy basenie.
Karolina miała się spotkać z Maritą przed szkołą.
Oboje z Maritą kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję z Maritą.
Sprzątam pokój razem z Maritą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MaricieI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Maricie.
Wczoraj wspomniałam o Maricie z moim tatą.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Maricie.
Chciałbym być teraz przy Maricie.
To jest pieśń o Maricie.

Wołacz:
(hej!)
MaritoMarito! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Marito!
Marito! Wróć do mnie!
Dziękuję Marito za rozmowę!
Marito! Uważaj!