Odmiana imienia Maritka przez przypadki

Maritka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Maritka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Maritki

Celownik
(komu? czemu?):Maritce

Biernik
(kogo? co?):Maritkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maritką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maritce

Wołacz
(hej!):Maritko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MaritkaDopiero do mnie dotarło, że Maritka już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Maritka.
Dobrze, że Maritka grzecznie śpi.
Maritka nie umie grać na gitarze.
Maritka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MaritkiMuszę pochwalić pomysł Maritki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Maritki.
Specjalnością Maritki jest jazda na koniu.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Maritki.
Zostało sto dni do narodzin Maritki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MaritceJa na pewno przekaże swój procent Maritce.
Zostawiam Maritce karteczkę i już mnie nie ma.
Napisałem wiersz dzięki Maritce.
Maritce włosy stanęły dęba na głowie.
Maritce przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
MaritkęSpojrzałem znacząco na Maritkę.
Patrzy na Maritkę wyczekująco.
Kacper patrzył na Maritkę ze zdumieniem.
Doprowadził tym Maritkę do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzył na Maritkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MaritkąŚpiewam z Maritką.
Obie z Maritką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dorota spotkała się z Maritką.
Byliśmy z Maritką na jarmarku.
Obie z Maritką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MaritceTej nocy po raz pierwszy śniłam o Maritce.
Ten wiersz jest o Maritce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Maritce.
No a teraz trochę więcej o Maritce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Maritce.

Wołacz:
(hej!)
MaritkoGdzie jesteś Maritko!?
Dobry wieczór Maritko!
Dzień dobry Maritko!
Witaj Maritko!
Dobranoc Maritko!