Odmiana imienia Marina przez przypadki

Marina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mariny

Celownik
(komu? czemu?):Marinie

Biernik
(kogo? co?):Marinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mariną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marinie

Wołacz
(hej!):Marino!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Mariny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marin

Celownik
(komu? czemu?):Marinom

Biernik
(kogo? co?):Mariny

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marinami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marinach

Wołacz
(hej!):Mariny!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarinaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Marina.
Dopiero do mnie dotarło, że Marina już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Marina umiera.
Autorem artykułu jest Marina.
Jeśli jednak przegrasz, Marina zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarinyPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Mariny.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Mariny.
Szkoda że Mariny prawie że w ogóle nie ma.
Dziadek Mariny w tym czasie miał chorą rękę.
Przedwczoraj były urodziny Mariny.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarinieOpowiadam Marinie o swoich zainteresowaniach.
Ja na pewno przekaże swój procent Marinie.
Rozalia z troską przyglądała się Marinie.
Marinie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zostawiam Marinie karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
MarinęO jego personalia miałam spytać Marinę prywatnie.
Marinę znalazłam w recepcji hotelu.
Sierżant wpatrywał się w Marinę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Marinę.
Patrzył na Marinę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarinąJa z Mariną zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Zostaliśmy z Mariną w salonie sami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Mariną.
Przez chwilę oboje z Mariną patrzyli na siebie.
Obie z Mariną postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MariniePiszę o Marinie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Marinie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Marinie.
Artykuł o Marinie wywołał burzę w mediach.
A o Marinie to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
MarinoDzień dobry Marino!
Dziękuję Marino za rozmowę!
Marino! Gdzie jesteś?
Dobranoc Marino!
Cześć Marino!