Odmiana imienia Mareczka przez przypadki

Mareczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mareczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mareczki

Celownik
(komu? czemu?):Mareczce

Biernik
(kogo? co?):Mareczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mareczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mareczce

Wołacz
(hej!):Mareczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MareczkaDobrze, że Mareczka grzecznie śpi.
Mareczka wraca do domu.
Mareczka tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Mareczka.
Jutro Mareczka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MareczkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Mareczki.
Nie lubię Mareczki.
Specjalnością Mareczki jest jazda na koniu.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Mareczki.
Dziadek Mareczki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
MareczceZszedłem z drogi Mareczce i usiadłem w fotelu.
Coś muszę Mareczce powiedzieć, stoi i czeka.
Powiedz wszystkim i Mareczce, że nic mi nie jest.
Mareczce oczy błyszczą.
Mam nadzieję, że Mareczce również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
MareczkęW końcu obudzili Mareczkę, żeby ich ratował.
Pożegnali w końcu Mareczkę i wyszli razem.
Widziałem dzisiaj Mareczkę z mojej klasy.
Przeprosiłam Mareczkę i poszłam dalej.
Mareczkę zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MareczkąWczoraj wracamy z Mareczką od lekarza.
Razem z Mareczką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wymyśliłam z Mareczką nową zabawę.
Razem z Mareczką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zginął w pojedynku z Mareczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MareczceZastanawiał się dlaczego wspomniał o Mareczce.
Piszę o Mareczce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Mareczce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Mareczce.
A o Mareczce to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
MareczkoDobranoc Mareczko!
Mareczko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Mareczko!
Mareczko! Gdzie jesteś?
Cześć Mareczko!