Odmiana imienia Lubusia przez przypadki

Lubusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubusi

Celownik
(komu? czemu?):Lubusi

Biernik
(kogo? co?):Lubusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubusi

Wołacz
(hej!):Lubusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubusiaZa chwilę wróci Lubusia z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Lubusia.
Jeśli jednak przegrasz, Lubusia zostaje z nami.
Gdzie jest Lubusia?
Co robi Lubusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubusiPrzez cały dzień czułam wzrok Lubusi na sobie.
Jadę do Lubusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Lubusi.
Ręka Lubusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Prosimy o pomoc dla Lubusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubusiOddaję Lubusi list.
Lubusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Lubusi oczy błyszczą.
Powiedz wszystkim i Lubusi, że nic mi nie jest.
Ja na pewno przekaże swój procent Lubusi.

Biernik:
(kogo? co?)
LubusięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Lubusię.
Widziałem dzisiaj Lubusię z mojej klasy.
W końcu obudzili Lubusię, żeby ich ratował.
Kacper patrzył na Lubusię ze zdumieniem.
Sierżant wpatrywał się w Lubusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubusiąPrzez chwilę oboje z Lubusią patrzyli na siebie.
Wymyśliłam z Lubusią nową zabawę.
Wczoraj wracamy z Lubusią od lekarza.
Dorota spotkała się z Lubusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Lubusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubusiCzasami myślę sobie o Lubusi.
A przecież nikt inaczej o Lubusi nie pisał.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Lubusi.
Bardzo fajny blog o Lubusi.
Mowa oczywiście o Lubusi.

Wołacz:
(hej!)
LubusiuWitaj Lubusiu!
Hej Lubusiu!
Dzień dobry Lubusiu!
Lubusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Lubusiu!