Jak odmienić imię Lubusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lubusia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Lubusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lubusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Lubusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Lubusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Lubusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Lubusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Lubusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Lubusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lubusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Lubusia.