Odmiana imienia Lubomysł przez przypadki

Lubomysł imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubomysł

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubomysła

Celownik
(komu? czemu?):Lubomysłowi

Biernik
(kogo? co?):Lubomysła

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubomysłem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubomyśle

Wołacz
(hej!):Lubomyśle!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Lubomysłowie, Lubomysły

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubomysłów

Celownik
(komu? czemu?):Lubomysłom

Biernik
(kogo? co?):Lubomysłów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubomysłami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubomysłach

Wołacz
(hej!):Lubomysłowie, Lubomysły!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubomysłMoje drugie imię to właśnie Lubomysł.
Autorem niniejszego tekstu jest Lubomysł.
Dziś Lubomysł ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Co robi Lubomysł?
Mam na imię Lubomysł.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubomysłaSpecjalnością Lubomysła jest jazda na koniu.
Zbieramy na nowy wózek dla Lubomysła.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Lubomysła.
Dla Lubomysła ten pies jest naprawdę bezcenny.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Lubomysła.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubomysłowiPowiedz wszystkim i Lubomysłowi, że nic mi nie jest.
Lubomysłowi włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Lubomysłowi list.
Ja na pewno przekaże swój procent Lubomysłowi.
Zaproponowałem Lubomysłowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
LubomysłaSpojrzał na Lubomysła i uśmiechnął się.
Postaram się namówić Lubomysła na spacer.
Spojrzałem znacząco na Lubomysła.
Obserwuję Lubomysła bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Lubomysła przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubomysłemRozmawiam z Lubomysłem.
Pracuję razem z Lubomysłem.
Śpiewam z Lubomysłem.
Jadę na wycieczkę razem z Lubomysłem.
Powinnam jednak pojechać z Lubomysłem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubomyśleNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Lubomyśle.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Lubomyśle.
Wszyscy dyskutują o Lubomyśle.
Przygotowuje książkę o Lubomyśle.
Przynajmniej tak myślał tata o Lubomyśle.

Wołacz:
(hej!)
LubomyśleDobranoc Lubomyśle!
Lubomyśle! Uważaj!
Witaj Lubomyśle!
Dziękuję Lubomyśle za rozmowę!
Hej Lubomyśle!