Odmiana imienia Lubomysłek przez przypadki

Lubomysłek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubomysłek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubomysłka

Celownik
(komu? czemu?):Lubomysłkowi

Biernik
(kogo? co?):Lubomysłka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubomysłkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubomysłku

Wołacz
(hej!):Lubomysłku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubomysłekLubomysłek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Lubomysłek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Lubomysłek.
Dobrze, że Lubomysłek grzecznie śpi.
Ma na imię Lubomysłek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubomysłkaSzukałem linków do strony Lubomysłka.
Tata Lubomysłka poszedł otworzyć drzwi.
Dziadek Lubomysłka w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Lubomysłka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Lubomysłka.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubomysłkowiDopiero teraz zrozumiałem, że Lubomysłkowi coś się stało.
Od początku próbujemy pomóc Lubomysłkowi.
Chciałam szybko pochwalić się Lubomysłkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Lubomysłkowi.
Mam nadzieję, że Lubomysłkowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
LubomysłkaPatrzy na Lubomysłka wyczekująco.
Chwyciła Lubomysłka za rękaw płaszcza.
Spojrzałem znacząco na Lubomysłka.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Lubomysłka.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Lubomysłka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubomysłkiemObie z Lubomysłkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Lubomysłkiem.
Śpiewam z Lubomysłkiem.
Pracuję z Lubomysłkiem.
Przez chwilę oboje z Lubomysłkiem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubomysłkuMyślałam cały czas tylko o Lubomysłku.
Myślał o Lubomysłku i o swoim życiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Lubomysłku.
Bardzo fajny blog o Lubomysłku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Lubomysłku.

Wołacz:
(hej!)
LubomysłkuLubomysłku! Gdzie jesteś?
Lubomysłku! Uważaj!
Gdzie jesteś Lubomysłku!?
Dobranoc Lubomysłku!
Dziękuję Lubomysłku za rozmowę!