Odmiana imienia Lubomyś przez przypadki

Lubomyś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubomyś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubomysia

Celownik
(komu? czemu?):Lubomysiowi

Biernik
(kogo? co?):Lubomysia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubomysiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubomysiu

Wołacz
(hej!):Lubomysiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubomyśMam na imię Lubomyś.
Jak już wiecie mam na imię Lubomyś.
Dziś Lubomyś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Lubomyś tego nie widzi.
Autorem artykułu jest Lubomyś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubomysiaW sobotę są urodziny Lubomysia.
Prosimy o pomoc dla Lubomysia.
Rozalia podeszła do Lubomysia.
Muszę pochwalić pomysł Lubomysia.
Przez cały dzień czułam wzrok Lubomysia na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubomysiowiOczywiście każdy przyzna rację Lubomysiowi.
Mam nadzieję, że Lubomysiowi również się podoba.
Zszedłem z drogi Lubomysiowi i usiadłem w fotelu.
Napisałem wiersz dzięki Lubomysiowi.
Dzięki Lubomysiowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
LubomysiaLubomysia znalazłam w recepcji hotelu.
Przed wejściem spotkaliśmy Lubomysia.
O jego personalia miałam spytać Lubomysia prywatnie.
Widzę Lubomysia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Lubomysia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubomysiemZostaliśmy z Lubomysiem w salonie sami.
Razem z Lubomysiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Lubomysiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Wieczorem z Lubomysiem znowu idziemy na spacer.
Pracuję z Lubomysiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubomysiuPrzez chwilę pomyślałam o Lubomysiu.
Mamrotał coś o Lubomysiu, gdy podtrzymywał się ściany.
Więcej o Lubomysiu znajdziecie na naszej stronie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Lubomysiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Lubomysiu.

Wołacz:
(hej!)
LubomysiuCześć Lubomysiu!
Dzień dobry Lubomysiu!
Gdzie jesteś Lubomysiu!?
Lubomysiu! Uważaj!
Dobranoc Lubomysiu!