Odmiana imienia Lubcia przez przypadki

Lubcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubci

Celownik
(komu? czemu?):Lubci

Biernik
(kogo? co?):Lubcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubci

Wołacz
(hej!):Lubciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubciaLubcia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Lubcia.
Lubcia nie umie śpiewać.
Dziś Lubcia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Lubcia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubciSzkoda że Lubci prawie że w ogóle nie ma.
Postawa Lubci była zupełnie inna.
Rozalia podeszła do Lubci.
Zaproszenia na urodziny Lubci są gotowe.
Jestem mamą Lubci i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubciChciałam szybko pochwalić się Lubci.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Lubci.
Musiałam się zwierzyć Lubci.
Kupiłem Lubci magnes na lodówkę.
Zaproponowałem Lubci dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
LubcięLubcię zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Lubcię w wymownym geście.
Doprowadził tym Lubcię do stanu bliskiego apopleksji.
Odprowadziłam Lubcię do wyjścia.
Patrzył na Lubcię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubciąZginął w pojedynku z Lubcią.
Sprzątam pokój razem z Lubcią.
Byliśmy z Lubcią na jarmarku.
Jadę z Lubcią na dyskotekę.
Oboje z Lubcią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubciZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Lubci.
Śpiewam o Lubci.
W powrotnej drodze myślał o Lubci.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Lubci.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Lubci.

Wołacz:
(hej!)
LubciuWitaj Lubciu!
Hej Lubciu!
Dobry wieczór Lubciu!
Gdzie jesteś Lubciu!?
Lubciu! Wróć do mnie!