Odmiana imienia Laurencja przez przypadki

Laurencja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Laurencja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Laurencji

Celownik
(komu? czemu?):Laurencji

Biernik
(kogo? co?):Laurencję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Laurencją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Laurencji

Wołacz
(hej!):Laurencjo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Laurencje

Dopełniacz
(kogo? czego?):Laurencji

Celownik
(komu? czemu?):Laurencjom

Biernik
(kogo? co?):Laurencje

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Laurencjami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Laurencjach

Wołacz
(hej!):Laurencje!

Przykłady odmiany imienia Laurencja” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Laurencja

Za chwilę wróci Laurencja z lasu.
Ma na imię Laurencja.
W domu Laurencja często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Laurencja umiera.
Laurencja ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Laurencji

Wysyłam list do Laurencji.
Przez cały dzień czułam wzrok Laurencji na sobie.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Laurencji.
Prosimy o pomoc dla Laurencji.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Laurencji.

Celownik (komu? czemu?): Laurencji

Dzięki Laurencji święta nabrały nowego wymiaru.
Laurencji udało się usłyszeć tylko parę słów.
Nie wiem, co powiedzieć Laurencji.
Opowiedziałam Laurencji o przykrości która mnie spotkała.
Coś muszę Laurencji powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik (kogo? co?): Laurencję

Postaram się namówić Laurencję na spacer.
Oszołomienie spadło teraz na Laurencję i na moment odebrało mu wigor.
Przed sesją zapytałam Laurencję co lubi.
Kawę kupioną przez Laurencję wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Odprowadziłam Laurencję do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Laurencją

Pracuję razem z Laurencją.
Karolina miała się spotkać z Laurencją przed szkołą.
Razem z Laurencją przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dwa dni temu miałam z Laurencją śmieszną przygodę.
Jadę z Laurencją na dyskotekę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Laurencji

Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Laurencji.
A przecież nikt inaczej o Laurencji nie pisał.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Laurencji.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Laurencji.
A o Laurencji to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz (hej!): Laurencjo

Gdzie jesteś Laurencjo!?
Laurencjo! Uważaj!
Witaj Laurencjo!
Cześć Laurencjo!
Laurencjo! Gdzie jesteś?