Jak odmienić imię Laurencja w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Laurencja należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Laurencja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Laurencja - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Laurencji.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Laurencji.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Laurencję.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Laurencją.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Laurencji.
W wołaczu (Hej!): Witaj Laurencjo!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Laurencja oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Laurencja.