Jak odmienić imię Kwietusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kwietusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Kwietusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kwietusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Kwietusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Kwietusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Kwietusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Kwietusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Kwietusi.
W wołaczu (Hej!): Kwietusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kwietusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Kwietusia przez przypadki.