Odmiana imienia Konstusia przez przypadki

Konstusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Konstusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Konstusi

Celownik
(komu? czemu?):Konstusi

Biernik
(kogo? co?):Konstusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Konstusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Konstusi

Wołacz
(hej!):Konstusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KonstusiaAutorem niniejszego tekstu jest Konstusia.
W domu Konstusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Na drugie imię mam Konstusia.
Konstusia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Konstusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KonstusiPrzez cały dzień czułam wzrok Konstusi na sobie.
Zostało sto dni do narodzin Konstusi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Konstusi.
Tymczasem zauważyłam wpis Konstusi kilka dni temu.
Specjalnością Konstusi jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
KonstusiOpowiedziałam Konstusi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Konstusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Konstusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Konstusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Od początku próbujemy pomóc Konstusi.

Biernik:
(kogo? co?)
KonstusięSpojrzałam na Konstusię.
Spojrzałam na Konstusię w wymownym geście.
Chwyciła Konstusię za rękaw płaszcza.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Konstusię.
Konstusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KonstusiąSprzątam pokój z Konstusią.
Sprzątam pokój razem z Konstusią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Konstusią.
A sytuacja z Konstusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zginął w pojedynku z Konstusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KonstusiPrzy Konstusi zapomniałem o wszystkim.
Pamiętajmy o Konstusi i jej rodzinie.
Wczoraj wspomniałam o Konstusi z moim tatą.
Śpiewam o Konstusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Konstusi.

Wołacz:
(hej!)
KonstusiuWitaj Konstusiu!
Hej Konstusiu!
Konstusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Konstusiu!
Gdzie jesteś Konstusiu!?