Jak się pisze imię Konstusia? Piszemy o Konstusi czy o Konstusii?
Imię żeńskie Konstusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Konstusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Konstusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Konstusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Konstusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Konstusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Konstusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Konstusi.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Konstusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Konstusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Konstusia przez przypadki.