Jak odmienić imię Konstusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Konstusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Konstusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Konstusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Konstusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Konstusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Konstusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Konstusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Konstusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Konstusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Konstusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Konstusia.