Odmiana imienia Konstancusia przez przypadki

Konstancusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Konstancusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Konstancusi

Celownik
(komu? czemu?):Konstancusi

Biernik
(kogo? co?):Konstancusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Konstancusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Konstancusi

Wołacz
(hej!):Konstancusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KonstancusiaZa chwilę wróci Konstancusia z lasu.
Konstancusia tego nie widzi.
Konstancusia chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Konstancusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Konstancusia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KonstancusiW sobotę są urodziny Konstancusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Konstancusi.
Muszę pochwalić pomysł Konstancusi.
W słuchawce usłyszałam głos Konstancusi.
Postawa Konstancusi była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
KonstancusiDzięki Konstancusi święta nabrały nowego wymiaru.
Dzięki Konstancusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Konstancusi włosy stanęły dęba na głowie.
Napisałem wiersz dzięki Konstancusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Konstancusi.

Biernik:
(kogo? co?)
KonstancusięObserwuję Konstancusię bardzo uważnie.
Spojrzał na Konstancusię i uśmiechnął się.
Spoglądam na Konstancusię.
Widzę Konstancusię.
Spojrzałem znacząco na Konstancusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KonstancusiąJadę na wycieczkę razem z Konstancusią.
Rozmawiam z Konstancusią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Konstancusią.
Wieczorem z Konstancusią znowu idziemy na spacer.
Śpiewam z Konstancusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KonstancusiPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Konstancusi.
Myślał o Konstancusi i o swoim życiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Konstancusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Konstancusi.
Hipnotyzująca powieść o Konstancusi i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
KonstancusiuDobranoc Konstancusiu!
Konstancusiu! Wróć do mnie!
Witaj Konstancusiu!
Dzień dobry Konstancusiu!
Konstancusiu! Gdzie jesteś?