Jak się pisze imię Konstancusia? Piszemy o Konstancusi czy o Konstancusii?
Imię żeńskie Konstancusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Konstancusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Konstancusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Konstancusi.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Konstancusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Konstancusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Konstancusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Konstancusi.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Konstancusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Konstancusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Konstancusia.