Odmiana imienia Kira przez przypadki

Kira imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kira

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kiry

Celownik
(komu? czemu?):Kirze

Biernik
(kogo? co?):Kirę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kirą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kirze

Wołacz
(hej!):Kiro!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Kiry

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kir

Celownik
(komu? czemu?):Kirom

Biernik
(kogo? co?):Kiry

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kirami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kirach

Wołacz
(hej!):Kiry!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KiraAutorem niniejszego tekstu jest Kira.
Dopiero do mnie dotarło, że Kira już tu jest.
W domu Kira często urządza rodzicom pokazy mody.
Jak już wiecie mam na imię Kira.
Za chwilę wróci Kira z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KiryPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Kiry.
Zaproszenia na urodziny Kiry są gotowe.
Prosimy o pomoc dla Kiry.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kiry.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Kiry.

Celownik:
(komu? czemu?)
KirzeKirze przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kirze udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tego Kirze było już za wiele.
Zerwał jabłko i podał je Kirze.
Kirze wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
KiręOdprowadziłam Kirę do wyjścia.
Przeprosiłam Kirę i poszłam dalej.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kirę.
Sierżant wpatrywał się w Kirę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Oszołomienie spadło teraz na Kirę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KirąJadę z Kirą na dyskotekę.
Razem z Kirą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Pracuję z Kirą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Kirą.
Karolina miała się spotkać z Kirą przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KirzeW powrotnej drodze myślał o Kirze.
Pamiętam o Kirze.
Na pewno słyszałyście o Kirze.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kirze.
Powiedz mi, co myślisz o Kirze.

Wołacz:
(hej!)
KiroGdzie jesteś Kiro!?
Dobry wieczór Kiro!
Dzień dobry Kiro!
Kiro! Gdzie jesteś?
Cześć Kiro!