Odmiana imienia Kirusia przez przypadki

Kirusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kirusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kirusi

Celownik
(komu? czemu?):Kirusi

Biernik
(kogo? co?):Kirusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kirusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kirusi

Wołacz
(hej!):Kirusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KirusiaJutro Kirusia wyjdzie ze szpitala.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kirusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Kirusia już tu jest.
Ma na imię Kirusia.
Kirusia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KirusiDziadek Kirusi w tym czasie miał chorą rękę.
Nie ma Kirusi.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kirusi.
Rodzina Kirusi zginęła w wypadku samochodowym.
Przez cały dzień czułam wzrok Kirusi na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
KirusiOpowiedziałam Kirusi o przykrości która mnie spotkała.
Mama przyznała rację Kirusi.
Proszę Kirusi nie dokuczać!
Powiedz wszystkim i Kirusi, że nic mi nie jest.
Kupiłem Kirusi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
KirusięSpojrzałam na Kirusię jak dopisuje kolejne literki.
Odprowadziłam Kirusię do wyjścia.
Czekałam na Kirusię w kawiarni.
Patrzył na Kirusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Kirusię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KirusiąSiedzieliśmy z Kirusią przy basenie.
Jadę z Kirusią na dyskotekę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Kirusią na krytym basenie.
Obie z Kirusią postawiłyśmy na zmiany.
Rozmawiam z Kirusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KirusiNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Kirusi.
Śpiewam o Kirusi.
Myślę o Kirusi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Kirusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kirusi.

Wołacz:
(hej!)
KirusiuDobry wieczór Kirusiu!
Hej Kirusiu!
Dzień dobry Kirusiu!
Gdzie jesteś Kirusiu!?
Kirusiu! Gdzie jesteś?