Odmiana imienia Karl przez przypadki

Karl imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karl

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karla

Celownik
(komu? czemu?):Karlowi

Biernik
(kogo? co?):Karla

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karlem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karlu

Wołacz
(hej!):Karlu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Karlowie, Karle

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karlów

Celownik
(komu? czemu?):Karlom

Biernik
(kogo? co?):Karlów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karlami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karlach

Wołacz
(hej!):Karlowie, Karle!

Przykłady deklinacji imienia Karl” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Karl

Karl wraca do domu.
Gdzie jest Karl?
Karl odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Karl.
Na drugie imię mam Karl.

Dopełniacz (kogo? czego?): Karla

Muszę pochwalić pomysł Karla.
Postanowiłam zadzwonić do Karla i chłopaków.
Przez cały dzień czułam wzrok Karla na sobie.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Karla.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Karla.

Celownik (komu? czemu?): Karlowi

Musiałam się zwierzyć Karlowi.
Co tej Karlowi po głowie chodzi?
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Karlowi.
Tym razem nie damy Karlowi dojść do głosu.
Przyglądam się Karlowi.

Biernik (kogo? co?): Karla

Spojrzałam na Karla w wymownym geście.
Widziałem dzisiaj Karla z mojej klasy.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Karla.
W Karla nagle coś wstąpiło.
Spoglądam na Karla.

Narzędnik (z kim? z czym?): Karlem

Sprzątam pokój razem z Karlem.
Wymyśliłam z Karlem nową zabawę.
Przez chwilę oboje z Karlem patrzyli na siebie.
Weekend spędzony z Karlem był przesympatyczny.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Karlem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Karlu

Dyskutuję o Karlu.
Na koniec parę słów o Karlu.
Kiedyś chciałam napisać o Karlu.
No a teraz trochę więcej o Karlu.
Pamiętajmy o Karlu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz (hej!): Karlu

Gdzie jesteś Karlu!?
Dobranoc Karlu!
Witaj Karlu!
Hej Karlu!
Karlu! Wróć do mnie!