Odmiana imienia Karl przez przypadki

Karl imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karl

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karla

Celownik
(komu? czemu?):Karlowi

Biernik
(kogo? co?):Karla

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karlem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karlu

Wołacz
(hej!):Karlu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Karlowie, Karle

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karlów

Celownik
(komu? czemu?):Karlom

Biernik
(kogo? co?):Karlów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karlami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karlach

Wołacz
(hej!):Karlowie, Karle!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarlKarl wraca do domu.
Gdzie jest Karl?
Karl odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Karl.
Na drugie imię mam Karl.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarlaMuszę pochwalić pomysł Karla.
Postanowiłam zadzwonić do Karla i chłopaków.
Przez cały dzień czułam wzrok Karla na sobie.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Karla.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Karla.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarlowiMusiałam się zwierzyć Karlowi.
Co tej Karlowi po głowie chodzi?
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Karlowi.
Tym razem nie damy Karlowi dojść do głosu.
Przyglądam się Karlowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KarlaSpojrzałam na Karla w wymownym geście.
Widziałem dzisiaj Karla z mojej klasy.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Karla.
W Karla nagle coś wstąpiło.
Spoglądam na Karla.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarlemSprzątam pokój razem z Karlem.
Wymyśliłam z Karlem nową zabawę.
Przez chwilę oboje z Karlem patrzyli na siebie.
Weekend spędzony z Karlem był przesympatyczny.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Karlem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarluDyskutuję o Karlu.
Na koniec parę słów o Karlu.
Kiedyś chciałam napisać o Karlu.
No a teraz trochę więcej o Karlu.
Pamiętajmy o Karlu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
KarluGdzie jesteś Karlu!?
Dobranoc Karlu!
Witaj Karlu!
Hej Karlu!
Karlu! Wróć do mnie!