Odmiana imienia Karlek przez przypadki

Karlek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karlek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karlka

Celownik
(komu? czemu?):Karlkowi

Biernik
(kogo? co?):Karlka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karlkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karlku

Wołacz
(hej!):Karlku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarlekKarlek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Karlek umiera.
Karlek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Karlek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Karlek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarlkaPrzedwczoraj były urodziny Karlka.
Postawa Karlka była zupełnie inna.
Póki co dodaję zdjęcia Karlka z wakacji.
Specjalnością Karlka jest jazda na koniu.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Karlka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarlkowiOddaję Karlkowi list.
Mam nadzieję, że Karlkowi również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Karlkowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Karlkowi coś się stało.
Opowiedziałam Karlkowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
KarlkaPatrzył na Karlka z pełnym zgrozy podziwem.
Czekałam na Karlka w kawiarni.
Doprowadził tym Karlka do stanu bliskiego apopleksji.
Kawę kupioną przez Karlka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Chwyciła Karlka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarlkiemOboje z Karlkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Karlkiem na krytym basenie.
Byliśmy z Karlkiem na jarmarku.
Dwa dni temu miałam z Karlkiem śmieszną przygodę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Karlkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarlkuA o Karlku to i słowa rzec nie umiał.
Przygotowuje książkę o Karlku.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Karlku.
Wczoraj wspomniałam o Karlku z moim tatą.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Karlku.

Wołacz:
(hej!)
KarlkuDziękuję Karlku za rozmowę!
Dzień dobry Karlku!
Gdzie jesteś Karlku!?
Dobry wieczór Karlku!
Cześć Karlku!