Odmiana imienia Karenusia przez przypadki

Karenusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karenusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karenusi

Celownik
(komu? czemu?):Karenusi

Biernik
(kogo? co?):Karenusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karenusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karenusi

Wołacz
(hej!):Karenusiu!

Przykłady deklinacji imienia Karenusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Karenusia

Dziś Karenusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Karenusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Karenusia z lasu.
Karenusia nie umie grać na gitarze.
W domu Karenusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz (kogo? czego?): Karenusi

Zbieramy na nowy wózek dla Karenusi.
Na korytarzu blisko pokoju Karenusi stało kilka osób.
Jadę do Karenusi.
Rodzina Karenusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Serce Karenusi stanęło na moment.

Celownik (komu? czemu?): Karenusi

Musiałam się zwierzyć Karenusi.
Ten nie pozostał dłużny Karenusi.
Dzięki Karenusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Karenusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Proszę Karenusi nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Karenusię

Spoglądam na Karenusię.
Patrzy na Karenusię wyczekująco.
Spojrzałam na Karenusię w wymownym geście.
Kacper patrzył na Karenusię ze zdumieniem.
Spojrzałam na Karenusię jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Karenusią

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Karenusią.
Obie z Karenusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój razem z Karenusią.
Dorota spotkała się z Karenusią.
Siedzieliśmy z Karenusią przy basenie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Karenusi

I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Karenusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Karenusi.
Więcej o Karenusi znajdziecie na naszej stronie.
Związana jest z nią legenda o Karenusi.
Rozmawiam o Karenusi.

Wołacz (hej!): Karenusiu

Dzień dobry Karenusiu!
Dziękuję Karenusiu za rozmowę!
Karenusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Karenusiu!
Cześć Karenusiu!