Odmiana imienia Karenunia przez przypadki

Karenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karenuni

Celownik
(komu? czemu?):Karenuni

Biernik
(kogo? co?):Karenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karenuni

Wołacz
(hej!):Karenuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarenuniaDobrze, że Karenunia grzecznie śpi.
Mam na imię Karenunia.
Co robi Karenunia?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Karenunia.
Gdzie jest Karenunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarenuniSpecjalnością Karenuni jest jazda na koniu.
Muszę pochwalić pomysł Karenuni.
W domu babci Karenuni od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam zadzwonić do Karenuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Karenuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarenuniJa na pewno przekaże swój procent Karenuni.
Chciałam szybko pochwalić się Karenuni.
Oddaję Karenuni list.
Proszę Karenuni nie dokuczać!
Musiałam się zwierzyć Karenuni.

Biernik:
(kogo? co?)
KarenunięPoszłam dalej i wtedy poznałam Karenunię.
Spojrzałam na Karenunię w wymownym geście.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Karenunię.
W Karenunię nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Karenunię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarenuniąPracuję z Karenunią.
Sprzątam pokój razem z Karenunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Karenunią.
Weekend spędzony z Karenunią był przesympatyczny.
Oboje z Karenunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarenuniMyślałam cały czas tylko o Karenuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Karenuni.
Dyskutuję o Karenuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Karenuni.
Kilka słów od autora materiału o Karenuni.

Wołacz:
(hej!)
KarenuniuHej Karenuniu!
Dziękuję Karenuniu za rozmowę!
Karenuniu! Gdzie jesteś?
Karenuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Karenuniu!