Odmiana imienia Justyn przez przypadki

Justyn imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Justyn

Dopełniacz
(kogo? czego?):Justyna

Celownik
(komu? czemu?):Justynowi

Biernik
(kogo? co?):Justyna

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Justynem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Justynie

Wołacz
(hej!):Justynie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Justynowie, Justyni, Justyny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Justynów

Celownik
(komu? czemu?):Justynom

Biernik
(kogo? co?):Justynów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Justynami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Justynach

Wołacz
(hej!):Justynowie, Justyni, Justyny!

Przykłady deklinacji imienia Justyn” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Justyn

Na drugie imię mam Justyn.
Ma na imię Justyn.
Dla mnie było już jasne, ze Justyn umiera.
Moje drugie imię to właśnie Justyn.
Justyn wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Justyna

Justyna siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Justyna.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Justyna.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Justyna.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Justyna.

Celownik (komu? czemu?): Justynowi

Justynowi włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiedziałam Justynowi o przykrości która mnie spotkała.
Justynowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Powiedz wszystkim i Justynowi, że nic mi nie jest.
Słoik z kawą wyleciał Justynowi z rąk.

Biernik (kogo? co?): Justyna

Kacper patrzył na Justyna ze zdumieniem.
Popatrzyłam na Justyna przekonana, że zacznie mówić dalej.
Justyna znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Justyna jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzał na Justyna z zaciekawieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Justynem

Dorota spotkała się z Justynem.
Powinnam jednak pojechać z Justynem.
Zostaliśmy z Justynem w salonie sami.
Siedzieliśmy z Justynem przy basenie.
Siedzieliśmy z Justynem na kanapie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Justynie

Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Justynie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Justynie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Justynie.
Rozmawiam o Justynie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Justynie.

Wołacz (hej!): Justynie

Hej Justynie!
Cześć Justynie!
Justynie! Gdzie jesteś?
Justynie! Wróć do mnie!
Justynie! Uważaj!