Odmiana imienia Justynuś przez przypadki

Justynuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Justynuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Justynusiem

Biernik
(kogo? co?):Justynusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Justynusia

Wołacz
(hej!):Justynusiowi!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JustynuśJutro Justynuś wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Justynuś już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Justynuś.
Mam na imię Justynuś.
Justynuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Specjalnością jest jazda na koniu.
Dla ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postawa była zupełnie inna.
Serce stanęło na moment.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci .

Celownik:
(komu? czemu?)
JustynusiemZaproponowałem Justynusiem dwa tematy.
Co tej Justynusiem po głowie chodzi?
Zostawiam Justynusiem karteczkę i już mnie nie ma.
Kupiłem Justynusiem magnes na lodówkę.
Rozalia z troską przyglądała się Justynusiem.

Biernik:
(kogo? co?)
JustynusiuPrzed wejściem spotkaliśmy Justynusiu.
Patrzy na Justynusiu wyczekująco.
Zdjęcie przesłane przez Justynusiu.
Na Justynusiu moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Obserwuję Justynusiu bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Razem z wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Obie z miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zostanę tu tylko z i chłopakami.
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę na wycieczkę razem z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JustynusiaKiedyś tam chciałam napisać o Justynusia.
Wczoraj wspomniałam o Justynusia z moim tatą.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Justynusia.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Justynusia.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Justynusia.

Wołacz:
(hej!)
JustynusiowiDobry wieczór Justynusiowi!
Dobranoc Justynusiowi!
Witaj Justynusiowi!
Justynusiowi! Gdzie jesteś?
Hej Justynusiowi!