Odmiana imienia Jesika przez przypadki

Jesika imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jesika

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jesiki

Celownik
(komu? czemu?):Jesice

Biernik
(kogo? co?):Jesikę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jesiką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jesice

Wołacz
(hej!):Jesiko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JesikaZa chwilę wróci Jesika z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Jesika zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Jesika.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Jesika.
Dziś Jesika ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JesikiTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Jesiki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Jesiki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Jesiki.
Tata Jesiki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Na korytarzu blisko pokoju Jesiki stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
JesiceDzięki Jesice mamy kolejny artykuł po polsku.
Ten nie pozostał dłużny Jesice.
Zerwał jabłko i podał je Jesice.
Jesice włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Jesice i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
JesikęKacper patrzył na Jesikę ze zdumieniem.
Lubię Jesikę.
Patrzył na Jesikę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzę na Jesikę i nic nie rozumiem.
Spojrzałam na Jesikę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JesikąDorota spotkała się z Jesiką.
Idę na spacer z Jesiką.
Obie z Jesiką postawiłyśmy na zmiany.
Kasia z Jesiką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Sprzątam pokój z Jesiką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JesicePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Jesice.
Kto dziś pamięta o Jesice.
W powrotnej drodze myślał o Jesice.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Jesice.
Na koniec parę słów o Jesice.

Wołacz:
(hej!)
JesikoWitaj Jesiko!
Cześć Jesiko!
Gdzie jesteś Jesiko!?
Jesiko! Uważaj!
Dziękuję Jesiko za rozmowę!