Odmiana imienia Jesikusia przez przypadki

Jesikusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jesikusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jesikusi

Celownik
(komu? czemu?):Jesikusi

Biernik
(kogo? co?):Jesikusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jesikusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jesikusi

Wołacz
(hej!):Jesikusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JesikusiaDla mnie było już jasne, ze Jesikusia umiera.
Gdzie jest Jesikusia?
Dziś Jesikusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Jesikusia.
Jesikusia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JesikusiBardzo podoba mi się wypracowanie Jesikusi.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Jesikusi.
Przed domem Jesikusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Jesikusi.
W domu babci Jesikusi od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
JesikusiOddaję Jesikusi list.
Dzięki Jesikusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiadam Jesikusi o swoich zainteresowaniach.
Ja na pewno przekaże swój procent Jesikusi.
Ten nie pozostał dłużny Jesikusi.

Biernik:
(kogo? co?)
JesikusięSpojrzałam na Jesikusię.
Oszołomienie spadło teraz na Jesikusię i na moment odebrało mu wigor.
Przeprosiłam Jesikusię i poszłam dalej.
Spotkałam Jesikusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
W końcu obudzili Jesikusię, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JesikusiąSprzątam pokój z Jesikusią.
Karolina miała się spotkać z Jesikusią przed szkołą.
Razem z Jesikusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Tym razem korespondowałam z Jesikusią.
Wczoraj wracamy z Jesikusią od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JesikusiMyślałam cały czas tylko o Jesikusi.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Jesikusi.
To jest pieśń o Jesikusi.
Pamiętam o Jesikusi.
A przecież nikt inaczej o Jesikusi nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
JesikusiuJesikusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Jesikusiu!
Hej Jesikusiu!
Jesikusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Jesikusiu!