Odmiana imienia Jesikunia przez przypadki

Jesikunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jesikunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jesikuni

Celownik
(komu? czemu?):Jesikuni

Biernik
(kogo? co?):Jesikunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jesikunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jesikuni

Wołacz
(hej!):Jesikuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JesikuniaMam na imię Jesikunia.
Jak już wiecie mam na imię Jesikunia.
Jesikunia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Jesikunia.
Moje drugie imię to właśnie Jesikunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JesikuniTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Jesikuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Jesikuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Jesikuni.
Dziadek Jesikuni w tym czasie miał chorą rękę.
Przed sobą ujrzałam rękę Jesikuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
JesikuniJesikuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiedziałam Jesikuni o przykrości która mnie spotkała.
Przyglądam się Jesikuni.
Zszedłem z drogi Jesikuni i usiadłem w fotelu.
Ja na pewno przekaże swój procent Jesikuni.

Biernik:
(kogo? co?)
JesikunięZdjęcie przesłane przez Jesikunię.
Popatrzyłam na Jesikunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Jesikunię.
W końcu obudzili Jesikunię, żeby ich ratował.
Spotkałam Jesikunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JesikuniąZostanę tu tylko z Jesikunią i chłopakami.
Powinnam jednak pojechać z Jesikunią.
A sytuacja z Jesikunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Wczoraj wracamy z Jesikunią od lekarza.
Tym razem korespondowałam z Jesikunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JesikuniKto dziś pamięta o Jesikuni.
Mamrotał coś o Jesikuni, gdy podtrzymywał się ściany.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Jesikuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Jesikuni.
Na koniec parę słów o Jesikuni.

Wołacz:
(hej!)
JesikuniuDzień dobry Jesikuniu!
Hej Jesikuniu!
Dziękuję Jesikuniu za rozmowę!
Cześć Jesikuniu!
Gdzie jesteś Jesikuniu!?