Odmiana imienia Jaromira przez przypadki

Jaromira imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jaromira

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jaromiry

Celownik
(komu? czemu?):Jaromirze

Biernik
(kogo? co?):Jaromirę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jaromirą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jaromirze

Wołacz
(hej!):Jaromiro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaromiraJaromira tego nie widzi.
Co robi Jaromira?
Ja i Jaromira nie wiedziałyśmy, co robić.
Jaromira chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Jaromira.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaromiryRozalia podeszła do Jaromiry.
Póki co dodaję zdjęcia Jaromiry z wakacji.
Szukałem linków do strony Jaromiry.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Jaromiry.
Rodzina Jaromiry wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaromirzeOddaję Jaromirze list.
Przyglądam się Jaromirze.
Proszę Jaromirze nie dokuczać!
Jaromirze przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Tym razem nie damy Jaromirze dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
JaromiręObserwuję Jaromirę bardzo uważnie.
Widzę Jaromirę.
Postaram się namówić Jaromirę na spacer.
Spojrzał na Jaromirę i uśmiechnął się.
Patrzę na Jaromirę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaromirąJadę na wycieczkę razem z Jaromirą.
Wieczorem z Jaromirą znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Jaromirą.
Rozmawiam z Jaromirą.
Kasia z Jaromirą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaromirzeRozmawiam o Jaromirze.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Jaromirze.
Nie wspomniałem na początku o Jaromirze.
Mamrotał coś o Jaromirze, gdy podtrzymywał się ściany.
Kiedyś tam chciałam napisać o Jaromirze.

Wołacz:
(hej!)
JaromiroWitaj Jaromiro!
Dobry wieczór Jaromiro!
Jaromiro! Uważaj!
Dziękuję Jaromiro za rozmowę!
Dobranoc Jaromiro!