Odmiana imienia Jarusia przez przypadki

Jarusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jarusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarusi

Celownik
(komu? czemu?):Jarusi

Biernik
(kogo? co?):Jarusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarusi

Wołacz
(hej!):Jarusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JarusiaJeśli jednak przegrasz, Jarusia zostaje z nami.
Dobrze, że Jarusia grzecznie śpi.
Gdzie jest Jarusia?
Na drugie imię mam Jarusia.
Mam na imię Jarusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JarusiTym razem prezentujemy wystawę Jarusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Jarusi.
Postanowiłam zadzwonić do Jarusi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Jarusi.
Przed domem Jarusi zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
JarusiOczywiście każdy przyzna rację Jarusi.
Mama przyznała rację Jarusi.
Jarusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ten nie pozostał dłużny Jarusi.
Nie wiem, co powiedzieć Jarusi.

Biernik:
(kogo? co?)
JarusięPrzed wejściem spotkaliśmy Jarusię.
Przeprosiłam Jarusię i poszłam dalej.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Jarusię.
W Jarusię nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Jarusię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JarusiąRazem z Jarusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Jarusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Jarusią.
Weekend spędzony z Jarusią był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Jarusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JarusiZwiązana jest z nią legenda o Jarusi.
Powiedz mi, co myślisz o Jarusi.
To jest pieśń o Jarusi.
W powrotnej drodze myślał o Jarusi.
A przecież nikt inaczej o Jarusi nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
JarusiuJarusiu! Uważaj!
Dobranoc Jarusiu!
Jarusiu! Wróć do mnie!
Witaj Jarusiu!
Dziękuję Jarusiu za rozmowę!