Odmiana imienia Iweta przez przypadki

Iweta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iweta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwety

Celownik
(komu? czemu?):Iwecie

Biernik
(kogo? co?):Iwetę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwetą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwecie

Wołacz
(hej!):Iweto!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Iwety

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwet

Celownik
(komu? czemu?):Iwetom

Biernik
(kogo? co?):Iwety

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwetami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwetach

Wołacz
(hej!):Iwety!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwetaIweta chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Iweta.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Iweta.
Moje drugie imię to właśnie Iweta.
Jutro Iweta wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwetyPrzed sobą ujrzałam rękę Iwety.
Tymczasem zauważyłam wpis Iwety kilka dni temu.
Specjalnością Iwety jest jazda na koniu.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Iwety.
Nie lubię Iwety.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwecieProszę Iwecie nie dokuczać!
Dzięki Iwecie święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Iwecie.
Słoik z kawą wyleciał Iwecie z rąk.
Tego Iwecie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
IwetęPodchodzi, całuje Iwetę i idzie do wyjścia.
Popatrzyłam na Iwetę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Iwetę.
Iwetę zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Iwetę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwetąOboje z Iwetą wybuchliśmy śmiechem.
Powinnam jednak pojechać z Iwetą.
Przez chwilę oboje z Iwetą patrzyli na siebie.
Zobacz wywiad z Iwetą oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój razem z Iwetą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwecieMowa oczywiście o Iwecie.
Rozmawiam o Iwecie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Iwecie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Iwecie.
Piszę o Iwecie.

Wołacz:
(hej!)
IwetoDziękuję Iweto za rozmowę!
Witaj Iweto!
Hej Iweto!
Iweto! Gdzie jesteś?
Iweto! Wróć do mnie!