Odmiana imienia Iwetunia przez przypadki

Iwetunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwetunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwetuni

Celownik
(komu? czemu?):Iwetuni

Biernik
(kogo? co?):Iwetunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwetunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwetuni

Wołacz
(hej!):Iwetuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwetuniaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Iwetunia.
Dziś Iwetunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Iwetunia.
Iwetunia chce pójść ze mną na spacer.
Iwetunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwetuniPóki co dodaję zdjęcia Iwetuni z wakacji.
Dla Iwetuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Iwetuni.
Muszę pochwalić pomysł Iwetuni.
Serce Iwetuni stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwetuniOddaję Iwetuni list.
Ten nie pozostał dłużny Iwetuni.
Słoik z kawą wyleciał Iwetuni z rąk.
Zaproponowałem Iwetuni dwa tematy.
Daję Iwetuni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
IwetunięW Iwetunię nagle coś wstąpiło.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Iwetunię bardzo przyjaźnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Iwetunię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Iwetunię.
Kacper patrzył na Iwetunię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwetuniąWeekend spędzony z Iwetunią był przesympatyczny.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Iwetunią.
A sytuacja z Iwetunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Przez chwilę oboje z Iwetunią patrzyli na siebie.
Dorota spotkała się z Iwetunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwetuniBardzo fajny blog o Iwetuni.
To jest pieśń o Iwetuni.
Śpiewam o Iwetuni.
Marzę o Iwetuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Iwetuni.

Wołacz:
(hej!)
IwetuniuDobranoc Iwetuniu!
Witaj Iwetuniu!
Iwetuniu! Gdzie jesteś?
Iwetuniu! Uważaj!
Dziękuję Iwetuniu za rozmowę!