Odmiana imienia Iwecia przez przypadki

Iwecia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwecia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iweci

Celownik
(komu? czemu?):Iweci

Biernik
(kogo? co?):Iwecię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwecią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iweci

Wołacz
(hej!):Iweciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IweciaGdzie jest Iwecia?
Moje drugie imię to właśnie Iwecia.
Dziś Iwecia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Iwecia.
Jeśli jednak przegrasz, Iwecia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IweciRodzina Iweci wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przez cały dzień czułam wzrok Iweci na sobie.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Iweci.
Najbardziej polubiłam ojca Iweci.
Od razu zobaczyła ich mama Iweci.

Celownik:
(komu? czemu?)
IweciNapisałem wiersz dzięki Iweci.
Iweci przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Iweci.
Mam nadzieję, że Iweci również się podoba.
Co tej Iweci po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
IwecięW Iwecię nagle coś wstąpiło.
Na Iwecię spłynęła niewymowna ulga.
Popatrzyłam na Iwecię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Iwecię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Iwecię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IweciąWeekend spędzony z Iwecią był przesympatyczny.
Ja z Iwecią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Powinnam jednak pojechać z Iwecią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Iwecią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Iwecią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IweciKto dziś pamięta o Iweci.
Mowa oczywiście o Iweci.
Artykuł o Iweci wywołał burzę w mediach.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Iweci.
A o Iweci to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
IweciuDziękuję Iweciu za rozmowę!
Dobranoc Iweciu!
Gdzie jesteś Iweciu!?
Iweciu! Uważaj!
Iweciu! Wróć do mnie!