Jak odmienić imię Ismusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ismusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Ismusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ismusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Ismusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Ismusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Ismusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Ismusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Ismusi.
W wołaczu (Hej!): Ismusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ismusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Ismusia przez przypadki.