Odmiana imienia Isaura przez przypadki

Isaura imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Isaura

Dopełniacz
(kogo? czego?):Isaury

Celownik
(komu? czemu?):Isaurze

Biernik
(kogo? co?):Isaurę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Isaurą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Isaurze

Wołacz
(hej!):Isauro!

Przykłady odmiany imienia Isaura” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Isaura

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Isaura.
Isaura chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Isaura.
Isaura wraca do domu.
Co robi Isaura?

Dopełniacz (kogo? czego?): Isaury

Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Isaury.
Uroda Isaury miała potężną moc.
Najbardziej polubiłam ojca Isaury.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Isaury.
Pożyczę od Isaury samochód i możemy jechać.

Celownik (komu? czemu?): Isaurze

Coś muszę Isaurze powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może Isaurze wyjdzie do na dobre.
Co tej Isaurze po głowie chodzi?
Tego Isaurze było już za wiele.
Nie wiem, co powiedzieć Isaurze.

Biernik (kogo? co?): Isaurę

Isaurę zaświerzbiały ręce.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Isaurę.
W końcu obudzili Isaurę, żeby ich ratował.
O jego personalia miałam spytać Isaurę prywatnie.
Na Isaurę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Isaurą

Zobacz wywiad z Isaurą oraz innymi uczestnikami finału.
A sytuacja z Isaurą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Wczoraj wracamy z Isaurą od lekarza.
Ja z Isaurą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Isaurą chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Isaurze

Myślałam cały czas tylko o Isaurze.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Isaurze.
Rozmawiam o Isaurze.
Przygotowuje książkę o Isaurze.
Chciałbym być teraz przy Isaurze.

Wołacz (hej!): Isauro

Dobranoc Isauro!
Gdzie jesteś Isauro!?
Isauro! Wróć do mnie!
Cześć Isauro!
Isauro! Gdzie jesteś?