Odmiana imienia Isaurusia przez przypadki

Isaurusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Isaurusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Isaurusi

Celownik
(komu? czemu?):Isaurusi

Biernik
(kogo? co?):Isaurusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Isaurusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Isaurusi

Wołacz
(hej!):Isaurusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IsaurusiaDobrze, że Isaurusia grzecznie śpi.
Dopiero do mnie dotarło, że Isaurusia już tu jest.
Isaurusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Isaurusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Isaurusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IsaurusiPrzed domem Isaurusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Dla Isaurusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rodzina Isaurusi zginęła w wypadku samochodowym.
Nie lubię Isaurusi.
Przyglądałam się dłoniom Isaurusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
IsaurusiPowiedz wszystkim i Isaurusi, że nic mi nie jest.
Isaurusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Kto wie, może Isaurusi wyjdzie do na dobre.
Tego Isaurusi było już za wiele.
Nie wiem, co powiedzieć Isaurusi.

Biernik:
(kogo? co?)
IsaurusięSpotkałam Isaurusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Nieśmiało gładzi Isaurusię po włosach.
O jego personalia miałam spytać Isaurusię prywatnie.
Spojrzałam na Isaurusię w wymownym geście.
W Isaurusię nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IsaurusiąTym razem korespondowałam z Isaurusią.
Ja z Isaurusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Isaurusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Sprzątam pokój razem z Isaurusią.
Weekend spędzony z Isaurusią był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IsaurusiPosiadam całą serię powieści tego autora o Isaurusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Isaurusi.
To jest pieśń o Isaurusi.
Mowa oczywiście o Isaurusi.
Pamiętajmy o Isaurusi i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
IsaurusiuIsaurusiu! Wróć do mnie!
Cześć Isaurusiu!
Isaurusiu! Gdzie jesteś?
Hej Isaurusiu!
Dzień dobry Isaurusiu!