Odmiana imienia Ingardusia przez przypadki

Ingardusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ingardusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ingardusi

Celownik
(komu? czemu?):Ingardusi

Biernik
(kogo? co?):Ingardusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ingardusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ingardusi

Wołacz
(hej!):Ingardusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IngardusiaJak już wiecie mam na imię Ingardusia.
Autorem artykułu jest Ingardusia.
Ingardusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Ingardusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ingardusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IngardusiNie lubię Ingardusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Ingardusi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Ingardusi.
Prosimy o pomoc dla Ingardusi.
Na korytarzu blisko pokoju Ingardusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
IngardusiCo tej Ingardusi po głowie chodzi?
Zszedłem z drogi Ingardusi i usiadłem w fotelu.
Tego Ingardusi było już za wiele.
Daję Ingardusi, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Ingardusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
IngardusięSpojrzałam na Ingardusię w wymownym geście.
Przed wejściem spotkaliśmy Ingardusię.
Spojrzała na Ingardusię jeszcze raz.
Spojrzał na Ingardusię z zaciekawieniem.
Ingardusię zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IngardusiąSprzątam pokój razem z Ingardusią.
Razem z Ingardusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Ingardusią na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Ingardusią na kanapie.
Zobacz wywiad z Ingardusią oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IngardusiNiestety, nie umiała zapomnieć o Ingardusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Ingardusi.
Kilka słów od autora materiału o Ingardusi.
Mówimy tu oczywiście o Ingardusi.
Wspominam o Ingardusi.

Wołacz:
(hej!)
IngardusiuHej Ingardusiu!
Dzień dobry Ingardusiu!
Gdzie jesteś Ingardusiu!?
Ingardusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Ingardusiu za rozmowę!