Odmiana imienia Imisłusia przez przypadki

Imisłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Imisłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Imisłusi

Celownik
(komu? czemu?):Imisłusi

Biernik
(kogo? co?):Imisłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Imisłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Imisłusi

Wołacz
(hej!):Imisłusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ImisłusiaNa drugie imię mam Imisłusia.
Jutro Imisłusia wyjdzie ze szpitala.
Dobrze, że Imisłusia grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Imisłusia z lasu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Imisłusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ImisłusiRozalia podeszła do Imisłusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Imisłusi.
Zbieramy na nowy wózek dla Imisłusi.
Tata Imisłusi sam opatrzył mi nogę.
Zostało sto dni do narodzin Imisłusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
ImisłusiNapisałem wiersz dzięki Imisłusi.
Coś muszę Imisłusi powiedzieć, stoi i czeka.
Przyglądam się Imisłusi.
Dzięki Imisłusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiadam Imisłusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
ImisłusięKawę kupioną przez Imisłusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Oszołomienie spadło teraz na Imisłusię i na moment odebrało mu wigor.
W końcu obudzili Imisłusię, żeby ich ratował.
Na Imisłusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Sierżant wpatrywał się w Imisłusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ImisłusiąDwa dni temu miałam z Imisłusią śmieszną przygodę.
Karolina miała się spotkać z Imisłusią przed szkołą.
Wczoraj wracamy z Imisłusią od lekarza.
Ja z Imisłusią chcemy się przebrać za wampiry.
Refleksyjnie po spotkaniu z Imisłusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ImisłusiPamiętajmy o Imisłusi i jej rodzinie.
Dyskutuję o Imisłusi.
Na pewno słyszałyście o Imisłusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Imisłusi.
Mamrotał coś o Imisłusi, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
ImisłusiuImisłusiu! Uważaj!
Witaj Imisłusiu!
Hej Imisłusiu!
Dobranoc Imisłusiu!
Dobry wieczór Imisłusiu!