Jak się odmienia przez przypadki imię Imisłusia?
Imię żeńskie Imisłusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Imisłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Imisłusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Imisłusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Imisłusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Imisłusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Imisłusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Imisłusi.
Wołacz (Hej!): Dobranoc Imisłusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Imisłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Imisłusia przez przypadki.