Odmiana imienia Hunold przez przypadki

Hunold imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hunold

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hunolda

Celownik
(komu? czemu?):Hunoldowi

Biernik
(kogo? co?):Hunolda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hunoldem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hunoldzie

Wołacz
(hej!):Hunoldzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HunoldZa chwilę wróci Hunold z lasu.
Ma na imię Hunold.
Hunold nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Hunold.
Hunold wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HunoldaSpecjalnością Hunolda jest jazda na koniu.
Tato Hunolda produkował abażury.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Hunolda.
Przedwczoraj były urodziny Hunolda.
Zaproszenia na urodziny Hunolda są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
HunoldowiMama przyznała rację Hunoldowi.
Tego Hunoldowi było już za wiele.
Chciałam szybko pochwalić się Hunoldowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Hunoldowi miłość.
Opowiadam Hunoldowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
HunoldaPożegnali w końcu Hunolda i wyszli razem.
Hunolda zaświerzbiały ręce.
Spojrzała na Hunolda jeszcze raz.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Hunolda bardzo przyjaźnie.
Lubię Hunolda.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HunoldemRazem z Hunoldem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zobacz wywiad z Hunoldem oraz innymi uczestnikami finału.
Siedzieliśmy z Hunoldem na ławce w parku.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Hunoldem.
Idę na spacer z Hunoldem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HunoldzieMówimy tu oczywiście o Hunoldzie.
Bardzo fajny blog o Hunoldzie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Hunoldzie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Hunoldzie.
Rozmawiam o Hunoldzie.

Wołacz:
(hej!)
HunoldzieHunoldzie! Uważaj!
Dziękuję Hunoldzie za rozmowę!
Witaj Hunoldzie!
Hunoldzie! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Hunoldzie!?